Γιάννης Ρίτσος - Χωρίς αντίβαρο

Αηδία, –λέει– αηδία· κλείσε τ’ αυτιά, τα ρουθούνια , τα μάτια.
Ν’ ακούσεις τι; Να δεις τι; Εφτά σφαίρες, οχτώ σφαίρες.
Κι ο δολοφόνος δολοφονημένος, κι ο άλλος το ίδιο,
κι εδώ κι εκεί. Προς τα πού να κοιτάξεις; Τι ν’ αντιπαραθέσεις;
Σκισμένες όλες οι σημαίες κατά μήκος όλου του χρόνου,
και μήτε μιά σ’ ένα μπαλκόνι ψηλά να χαμηλώσεις μεσίστια.
Παλιές εφημερίδες επιπλέουν στα νερά, πλάι στους πνιγμένους.
     (Πέτρες, Ι, 1971)