Είμ' ένας μικρός ανήμπορος άνθρωπος
Ως τώρα έζησα φτιάχνοντας
Χάρτινα πολύχρωμα πουλιά
Που ποτέ δεν κελάηδησαν
Τα πουλώ για πενταροδεκάρες στα παιδιά
Κι αγοράζω καπνό και πουλιά αληθινά
Απ' αυτά που πάντα κελαηδούν
Το σπίτι μου είναι γεμάτο
Φλύαρα πουλιά και σιωπηλά πουλιά
Η καρδιά μου ειν' ένα μεγάλο
Άδειο κλουβί.
Πιο ανήμπορος ακόμα
Κι απ' τα χάρτινα πουλιά μου
Και θα τελειώσω με τον τρόπο
Που κι αυτά τελειώνουν
Τσαλακωμένος απ' τα χέρια
Ενός πανίσχυρου παιδιού
Αργύρης Χιόνης, Μεταμορφώσεις, 1974
Πηγή: Η φωνη της σιωπης: Ποιηματα 1996-2000, σ. 137.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου