Διακόσιοι (απόσπ.)
Τον είδαμε το βίαιο θάνατό σας
που σας λευτέρωσε μεμιάς απ’ τα δεσμά της γης
είδαμε τα μεγάλα μάτια σας
να σπαρταρούν στο γαλανό αιθέρα
αντίκρυ απ’ τις ολάνθιστες μηλιές, την ώρα
που αετοί γινόσαστε με ρήγισσες φτερούγες
κι ο Μάης εκορύφωνε την αποθέωσή σας.
Το πώς στην άσφαλτο σειρά δεκαοχτώ καμιόνια
προσμέναν τ’ αχνιστά σφάγιά σας να πάρουν…
Η οδός Φορμίωνος, οδός του Γολγοθά σας,
σπάρθηκε όλη με κόκκινα γαρίφαλα νωπά
που τα μαζεύομε μες σε λευκά μαντίλια
τη Λευτεριά να ράνομε που αργεί…
Καλάβρυτα (απόσπ.)
Αδειάσανε τα σπίτια απ’ τη χαρά τους
το νιο χορτάρι κόπηκε πέρα ως πέρα
σωροί νεκροί με μισοπεθαμένους
μαύρα πουλιά εγκληματικά πετούνε.
Μα τι συμβαίνει;
«Α τίποτα» απαντάει ο λεβεντόγερος
με ματωμένη την καρδιά της φέρμελής του.
«Οι Γερμανοί θυμώσαν σήμερα πολύ»
και σέρνει με σκοινί
τους τρεις σφαγμένους γιους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου