Νικηφόρος Βρεττάκος - Περιμένοντας τη μουσική

Τη μουσική περιμένω να πλύνω τα χέρια μου, απ’ το
μελάνι της μέρας.
Να πλύνω αυτούς τους αόρατους
θρόμβους του αίματος που έχω στο μέτωπο.
Το στήθος μου πλήγιασε σ’ αυτό το τραπέζι,
ριζωμένο σχεδόν, μ’ αυτές τις γωνιές του
μπασμένες στα κόκκαλα – Πληρωμή της αγίας
δωρεάς του ψωμιού, πληρωμή του νερού
που έχει στίψει το σύννεφο, πληρωμή του βουνού
και του ήλιου που βλέπω.
Τη μουσική περιμένω. Και τότε μού φαίνεται
Πως όλη τη μέρα που πέρασε ήμουνα
σε μιαν εκκλησία και μοίραζα άνθη.