Adam Zagajewski - Δύο Ποιήματα

  

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Δεν έχω γράψει ποίημα
για μήνες.
Έζησα ταπεινά, διάβαζα την εφημερίδα,
στοχαζόμουν το αίνιγμα της εξουσίας
και τους λόγους που κάποιος υποτάσσεται σ’ αυτήν.
Παρατηρούσα τον ήλιο να δύει
(πορφυρό, ανήσυχο),
άκουγα τα πουλιά να σωπαίνουν
και τη νύχτα να βουβαίνεται.
Έβλεπα τα ηλιοτρόπια να κουνούν ρυθμικά
τα κεφάλια τους στο σούρουπο, λες κι ένας απρόσεκτος δήμιος
έτρεχε ανέμελα στους κήπους.
Η γλυκιά σκόνη του Σεπτεμβρίου μαζεύτηκε
στο περβάζι και σαύρες
κρύφτηκαν στις σχισμές των τοίχων.
Έκανα μακρινούς περιπάτους
λαχταρώντας ένα μόνο:
την αστραπή,
τη μεταμόρφωση,
εσένα.

(Μτφρ. Χάρης Βλαβιανός)

ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ

Η μέρα ήταν γλυκιά και γενναιόδωρο το φως.
Ο Γερμανός στο υπαίθριο καφέ
είχε στα γόνατα ένα μικρό βιβλίο.
Μπορούσα να διακρίνω τον τίτλο του:
Μυστικισμός για αρχαρίους.
Ξάφνου κατάλαβα ότι τα χελιδόνια
που έκαναν περιπολίες στα δρομάκια του Μοντεπουλτσιάνο
με τα στριγκά σφυρίγματά τους
και οι ψιθυριστές φωνές των άτολμων ταξιδιωτών
από την Ανατολική Ευρώπη, αυτή που λένε Κεντρική,
και οι λευκοί ερωδιοί που στέκονταν –χθες ήταν, ή προχθές;–
στους ορυζώνες σαν καθολικές καλόγριες,
και το σούρουπο, αργό και συστηματικό,
που σβήνει το περίγραμμα των μεσαιωνικών σπιτιών,
και τα λιόδεντρα στους λόφους,
παραδομένα στον αέρα και στη ζέστη,
και η κεφαλή της Άγνωστης Πριγκίπισσας,
που είδα και θαύμασα στο Λούβρο,
και οι υαλογραφίες των εκκλησιών που ’ναι σαν τα φτερά της πεταλούδας
πασπαλισμένα με τη γύρη των λουλουδιών,
και το μικρό αηδόνι που εξασκείται στην απαγγελία
πλάι στον αυτοκινητόδρομο,
και τα ταξίδια, όλα τα ταξίδια,
όλα αυτά είναι απλά μυστικισμός για αρχαρίους,
το πρώτο μάθημα, τα προλεγόμενα
για μια εξέταση, που διαρκώς αναβάλλεται
γι’ αργότερα.

(Μετάφραση Βασίλης Μαραγκός)

Πηγή: https://frear.gr/?p=1938&fbclid=IwAR3KkW5gh8MuSkPdBKwT7g4EvSqYFPBf8GMpGqYMANXftS8RPKckRiIjsWk