Πρωί είναι και μπαίνει σ’ ένα καφενείο,
παραγγέλνει μια βότκα με πορτοκάλι
κι απαγγέλει στην ευειδή σερβιτόρα
τη «Φοινικιά» του Παλαμά
και του Σικελιανού το «Θαλερό»,
ολόκληρα από μνήμης.
Εκείνη σκουπίζει τα χέρια στην ποδιά της,
ρίχνει κλεφτές ματιές πίσω της,
χαμογελάει δειλά στον ποιητή,
τον ξέρει : Είναι ο Ηλίας Λάγιος
και είναι χρόνια τώρα πεθαμένος.
Γράμματα σ’ έναν πολύ νέο ποιητή, Πόλις, σ. 66.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου