Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022

Κ.Π. Καβάφης - Μανουήλ Κομνηνός


Ο βασιλεύς κυρ Μανουήλ ο Κομνηνόςμια μέρα μελαγχολική του Σεπτεμβρίουαισθάνθηκε τον θάνατο κοντά. Οι αστρολόγοι(οι πληρωμένοι) της αυλής εφλυαρούσαν
που άλλα πολλά χρόνια θα ζήσει ακόμη.Ενώ όμως έλεγαν αυτοί, εκείνοςπαλιές συνήθειες ευλαβείς θυμάται,κι απ’ τα κελιά των μοναχών προστάζειενδύματα εκκλησιαστικά να φέρουν,
και τα φορεί, κι ευφραίνεται που δείχνειόψι σεμνήν ιερέως ή καλογήρου.

Ευτυχισμένοι όλοι που πιστεύουν,και σαν τον βασιλέα κυρ Μανουήλ τελειώνουνντυμένοι μες στην πίστι των σεμνότατα.

[1905, 1915*]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Χρίστος Πλακονούρης - Ξένος

Και τώρα πια είμαι ξένος,  ακόμη και στον τόπο μου πεντάξενος ξένος, τυφλό ελάφι σε φραγμένο πεδίο βολής. Που όλοι με το κορμί σου στα δόντι...