Το πρωίΣτις 5Ο ξηρόςΜεταλλικός ήχος
Ύστερα από τα φορτωμένα καμιόνιαΠου θρυμματίζουνε τις πόρτες του ύπνου.Και το τελευταίο «αντίο» της παραμονήςΚαι οι τελευταίοι βηματισμοί στις υγρές πλάκεςΚαι το τελευταίο σου γράμμα
Στο παιδικό τετράδιο της αριθμητικήςΣαν του μικρού παραθυριού το δίχτυΠου τεμαχίζει με κάθετες μαύρες γραμμέςΤου πρωινού χαρούμενου ήλιου την παρέλαση. | 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου