Dylan Thomas - Τα 24 χρόνια

Τα εικοσιτέσσερα χρονάκια μου θυμίζουνε τα δάκρυα των ματιών μου.
Τον πεθαμένο θάψε για το φόβο ότι οι νεκροί περπατάν με κόπο
προς τον τάφο.
Μες τη βουβώνα που οδηγεί προς την πυγή σα ράφτης ταπεινώθηκα
φόρεμα ράβοντας για ένα ταξίδι
κάτω απ'το φως του σαρκοφάγου του ήλιου.
Ντυμένος να πεθάνω,το φιλήδονο άρχισε το βάδισμα
με τις κοκκινωπές μου φλέβες γεμισμένες χρήματα,
τον τελευταίο της απλής της πόλης δρόμο προχωρώ
τόσο μακριά όσο για πάντα θα'ναι.

Μετάφραση:Κύπρος Χρυσάνθης
Πηγή:Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Εκδόσεις Ναυτίλος,1995\

Αναδημοσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82/%CF%84%CE%B1-24-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%82