Γιώργος Ζωγραφάκης - Βροχή

Υγρά τα μονοπάτια των πουλιών
Από το κλάμα τ'ουρανού.

Με ξένο δάκρυ κλαίνε τα πέταλα του ρόδου.
Στην άκρη του κλαδιού διστάζει το βέλος της βροχής
Σαν χαμόγελο σε πικραμένο αχείλι.

Σύννεφα-έννοιες μου εσείς!-
Σε ποιας καρδιάς την αλχημεία
Θα γίνετε δάκρυα
Για τα μονοπάτια των ελπίδων μου;

Απ'το βυθό της ωκεάνιας θλίψης μου
Θ'ανασύρω τα μαργαριτάρια για ν'ανθίσουν
Στο στείρο πεταλούδισμα των βλεφάρων
Και θα είναι
Σαν πικραμένο αχείλι που ψάχνει
Να βρει ένα χαμόγελο.

Γιώργος Κ. Ζωγραφάκης (1903 - 1991)

Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Ναυτίλος