Γεώργιος Δροσίνης - Τρία ποιήματα

 Πρωτοβρόχι 

Το καλοκαίρι έχει τις χάρες του.-
Ποιος τις αρνιέται,ποιος λέει: όχι;
Μα κάποιες χάρες έχει ξέχωρες
του Αηδημητριού το πρωτοβρόχι.

Της λεύκας σκόρπια τα ξερόφυλλα
κάτω στο υγρό το χώμα να τα,
λαμποκοπούν, καθάριο μάλαμα
που το 'κοψαν κωνσταντινάτα.

Τα πεύκα απ'τη βροχή δροσόλουστα
μοσκοβολούν σα θυμιατήρια.
Νερό γεμάτα τα χλωράγκαθα
γίνονται των πουλιών ποτήρια.

Ο πλάτανος,που ανεμοδέρνεται
γυμνός και ξέφυλλος,αντρειεύει,
τους κλώνους έχει ελαφοκέρατα
και με τ'αερικά παλεύει.

Το ώριμο κούμαρο ολοκόκκινο
τα πράσινα κλαδιά ματώνει.
Χρυσή η σταρήθρα στα μεσούρανα
χορταίνει φως και ξεφαντώνει.

Των θυμαριών τα ξεροκλώναρα
πρώιμα πρασινοφυλλιάζουν
και τη σοδειά απ'τις αποθήκες τους
βρεμένη τα μυρμήγκια λιάζουν.

Παιδούλα πεταχτή και πρόσχαρη
στον κήπο η καρδερίνα φτάνει΄
του απριλομάη τ'αγριολούλουδα
φορεί γιορτιάτικο φουστάνι.

Το τρυποκάρυδο γλιστρά άφοβο
στ'αγκάθια του ανθισμένου βάτου
κι ο σπίνος λέει και λέει ατέλειωτα
τα ίδια τα μονοσύλλαβά του.

Στο κυπαρίσσι κάθε απόβραδο,
που το'χουν πύργο και παλάτι,
φωνάζουν οι σπουργίτες,τρώγονται,
ποιος να βρει πιο ζεστό κρεβάτι.

Και με ξυπνά κάθε ξημέρωμα
-σα μακρινή βοσκού φλογέρα-
καθώς στα χρόνια τα παιδιάτικα
του καλογιάννου η καλημέρα.

Πηγή: Φευγάτα χελιδόνια

[Άρχισε να βρέχει]

Είπε:
Άρχισε να βρέχει-
Κ' εμείς στο σύδεντρο σταθήκαμε΄
Κι άστραφτε,
Κι απ'τα μάτια τα δικά σου
Κάθε αστραπή
Περνούσε στα δικά μου μάτια.

Στο σύδεντρο σταθήκαμε-
Κι ούτε σαλεύαμε,
Κι ούτε μιλούσαμε,
Και μόνο,μόνο που ανασαίναμε.
Κάτω απ'το δέντρο εμείς
Κι απάνω τα πουλιά-

Τι ευτυχισμένη είν'η ζωή
Σε μια φωλιά!

Πηγή: Επίμετρο

Πρωτοβρόχια

Με τα πρωτοβρόχια θα'ρθουν τα μηνύματα
του χειμώνα: το ποτάμι θα θολώσει,
θα τριζοβολούν ξερά τα πλατανόφυλλα,
θα κρυώσει η νύχτα και θα μεγαλώσει.

Θα δροσοσταλάζουν κόκκινα τα κούμαρα,
κυκλαμιές θ'ανθούν στο χώμα ταίρια-ταίρια,
θα καπνίζουν σφαλιστά τα χωριατόσπιτα
και θ'αρχίσουν τα σπιτιάτικα νυχτέρια.

Θα σωπάσει ο τζίτζικας,κι ετοιμοτάξιδα
κι άλλων τόπων άνοιξη,μακριά απ'τα χιόνια,
βράδυ-βράδυ ως τα μεσούρανα θα χύνονται
μαύροι φτερωτοί σταυροί τα χελιδόνια.

Πηγή: Μιχάλη Περάνθη,Τα ποιήματά μου ,Παιδική ανθολογία, Κένταυρος,1962.

Αναδημοσίευση από:

https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1