Στον όρχο των πυρομαχικών
δώδεκα-δυο σκοπιά.
Χτύπησε θάλασσα
από μακριά λυγάει
αγαπημένος λαϊκός σκοπός
Μινόρε η καρδιά
Στο κουρεμένο μου κεφάλι ένας
μπερές αυτόματα που χαιρετάει
στο χέρι το Μι-ένα
Δεν ξέρω να το κρατώ, ούτε
κι αυτό να με κρατάει.
(σ’ εαυτόν)
Νίκος Αντωνάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου