Γιάννης Ρίτσος - Τω καιρώ εκείνω

Τις νύχτες ακούγεται ο αντίλαλος από μεγάλες ένδοξες

μέρες,

πυρπολημένα σπίτια, δάση, καράβια,

καβαλαραίοι καλπάζαν στα καμπαναριά, κατέβαιναν

κάτω στον κάμπο,

άλλοι μαζεύαν τους νεκρούς, υψώναν σημαίες,

άλλοι ζωγράφιζαν κόκκινα μισοφέγγαρα στις μάντρες.

Τώρα

ένα μόνιππο χωρίς αμαξά περνάει στον παραθαλάσσιο

δρόμο

και το αδέσποτο μαύρο σκυλί κοιτάει το ποτάμι

σα να γνωρίζει κιόλας όσα εμείς δε θέλουμε να δούμε.

Καρλόβασι, 30. VI. 87

Αργά, πολύ αργά μέσα στη νύχτα, Κέδρος, 1991.