Νίκος Καββαδίας - Τραγούδια

Στην πληκτική, κατάξερη και γκρίζαν εξοχή

σε μια μικρούλα κάμαρα μ’ ασπροβαμμένους τοίχους

εχθές ο Μάριος πέθανε, τ’ ασθενικό παιδί

ξάφνω καθώς εδιάβαζεν κάποιο βιβλίο με στίχους

Ήταν ένα παράξενο παιδί, χλωμό πολύ

βραδύγλωσσο κι’ ιδιότροπο και πάντα είχε τη σκέψη

να φύγη από το σπήτι του με κάποιο φορτηγό

πλοίαρχος να γίνη και πολύ μακρυά να ταξειδέψη

Κι’ όμως από το σπήτι του δεν έφυγε ποτέ

κι’ όταν κινούσε τούβρισκαν πάντοτε μιαν αιτία

και τη βαλίτζα του έλυνε σαν πάντα σκυθρωπός

ενώ οι δικοί τον πείραζαν και τούλεγαν αστεία

Κι’ αυτός πούχε παράξενη κι’ αισθαντική ψυχή

γιομάτη από των μακρυνών μερών τη γοητεία

κλεισμένος σ’ ένα σκοτεινό γραφείο και πνιγηρό

κρατώντας, εκουράστηκε, λογιστικά βιβλία

Κι’ έξαφνα χθες επέθανε στη θλιβερή εξοχή

διαβάζοντας ένα παληό βιβλίο γεμάτο στίχους

ήτανε βράδυ κι’ έπεφτε παράξενα το φως

του ηλεκτρικού, στους παγερούς ασπροβαμμένους τοίχους

Θεέ μου λεν οι ανθρώποι σου πως είσ’ έτσι καλός

και δίνεις κάτι όταν κανείς με πίστη στο ζητήση

άκου μια χάρη που ζητώ από σε γονατιστός

γι’ αυτόν που δεν εμπόρεσε τη ζήση του να ζήση

Στη λίμνη εκεί του Αχέροντα με τα θολά νερά

που απάνω τους του Χάροντα το μαύρο ακάτι οδεύει

άκουμε Θε μου κι’ άσε τον εκεί παντοτεινά

«Δόκιμο πλοίαρχο», άσε τον, εκεί να ταξειδεύη.

Κι’ έτσι ως το ακάτιο θα περνά τη λίμνη τη θολή

κι’ αυτός ορθός θα κάθεται κρατώντας το τιμόνι,

–ο χάρος όπως πάντοτε θα στέκει στα κουπιά–

θα ξεγελιέται και θα λέει στη Μάλτα πως ζυγώνει.

Θεέ μου απόψε η λύπη μου έγινε αβάσταχτη πολύ

κι’ έτσι βαρειά κι’ αθέλητα κατέβηκε στα χείλη

κι’ έγινε ετούτη η προσευχή που αν φθάσ’ ίσαμε σε

θα μοιάζη ήχο παράφωνο που βγαίνει από κοχύλι.

1/4/1931

Δημοσίευση: π. «Ναυτική Ελλάς», Έτος Γ΄, τχ. 32, Αθήνα, 31 Μαΐου 1931.

Αναδημοσιεύτηκε στο π. «Τομές», τχ. 32, Αθήνα, Γενάρης 1978.

Φωτογραφία της αρχικής δημοσίευσης υπάρχει στο π. «Η Λέξη», τχ. 202, Αθήνα, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2009: «Αφιέρωμα στον Ν. Καββαδία».

Συμπεριλαμβάνεται στην έκδοση: Νίκος Καββαδίας, «“Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη”. Αθησαύριστα πεζογραφήματα και ποιήματα», επιμέλεια Guy (Michel) Saunier (Αθήνα, Εκδόσεις Άγρα, 2005).

Αντλήθηκε απ' το προφίλ του Κώστα Τσικνάκη