Μετράς ξαναμετράς τα αισθήματά σου
Με το υποδεκάμετρο
Δεν έχουν γη δεν έχουν ουρανό
Μόνο μια μοναξιά μαρμαρωμένη
Πες πως είσαι ένας αετός που τον βαλσάμωσαν
Πριν προλάβει να πετάξει
Ή πες πως έγινες μια κάμαρα
Η κάμαρά σου
Γιατί εδώ που τα λέμε
Πολύ υγράθηκε η ψυχή σου τελευταία
Παίρνει τα σχήματα που της δίνουν
Τα διάφορα δοχεία
Η νυχτερινή ηδυπάθειαενός μετανάστη, 1981
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου