Βαρβάρα Χριστιά - Περί ανέμων

Τι θλιβερά που στέκονται

αντικριστά

τα ερωτευμένα δέντρα.

Αγγίζονται οι φτέρνες τους

βαθιά μέσα στο χώμα,

μα στα κορμιά τους

ο πόθος

μένει πάντα ανεκπλήρωτος.

Θροΐζοντας ασθενικά

τα λόγια της αγάπης,

σαν άλλοι δεσμώτες περιμένουν

για ένα άγγιγμα,

για μια αγκαλιά,

πάντα ελπίζοντας στο φύσημα του ανέμου.

Μα πώς να χορτάσεις την αγάπη

περιμένοντας τον άνεμο;

Βαρβάρα Χριστιά, Ασυμφωνία Τύπου Ξι, Εκδόσεις Πικραμένος 2019