Εκείνη τη νύχτα, όπως τόσες και τόσες άλλες νύχτες, θωρούσε
ο Λι Τάι Πό το φεγγάρι που καθρεφτιζόταν στο ποτάμι.
Τα έντομα του δάσους κοιμούνταν και τα πουλιά εκοιμούνταν
και μια σιωπή αμείωτη διέτρεχε την πυκνότατη βλάστηση.
Τότε, όμως, κι ενώ προμήνυμα δεν υπήρχε κανένα,
συνέβη το απρόοπτο. Πρώτα ήταν ένα τρίξιμο
κλαδιών στις παρυφές και ακολούθησε μια βουτιά.
Ήταν ο ποιητής που πνιγόταν στη σελήνη του.
ο Λι Τάι Πό το φεγγάρι που καθρεφτιζόταν στο ποτάμι.
Τα έντομα του δάσους κοιμούνταν και τα πουλιά εκοιμούνταν
και μια σιωπή αμείωτη διέτρεχε την πυκνότατη βλάστηση.
Τότε, όμως, κι ενώ προμήνυμα δεν υπήρχε κανένα,
συνέβη το απρόοπτο. Πρώτα ήταν ένα τρίξιμο
κλαδιών στις παρυφές και ακολούθησε μια βουτιά.
Ήταν ο ποιητής που πνιγόταν στη σελήνη του.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου