Μικρό παιδί απ’ την αυγή
είχα μείνει μόνος στην πηγή.
Νερό ζητούσα και καρτερούσα
μέσα απ’ τα δέντρα τ’ άλογο να βγει.
Μα τ’ άλογό μου δε θα βρει
ούτ’ εμένα ούτε την πηγή
κι έτσι θλιμμένο και διψασμένο
πίσω απ’ το φράχτη θ’ αποκοιμηθεί.
Αυτό που ακούτε συνέβη στην Αθήνα
πάνω στο δρόμο που ανθίζουνε τα κρίνα.
Μεθά ο αγέρας, μεθάνε και τα κρίνα
κι ό,τι αγαπάμε γεννιέται στην Αθήνα.
Μεθά ο αγέρας, μεθάνε και τα κρίνα
κι ό,τι αγαπάμε γεννιέται στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου