Μια γάτα έρχεται απ' την πόρτα της βεράντας και τρίβεται στα πόδια μου να την ταΐσω. Αρπάζει το κρέας που της ρίχνω, μα όταν σκυψω για να τη χαϊδέψω, τραβιέται πίσω και μου βγάζει νύχια. Παράξενο· τα πόδια μου τα εμπιστεύεται, μόνο τα χέρια μου φοβάται. Μα ίσως να 'ναι σοφή: απ' τα πόδια, το πολύ να φάει κλωτσιά, ενώ τα χέρια μπορεί και να την πνίξουν. Άγρια γάτα· τάχα δεν ξέρει από χάδια, ή μήπως ξέρει και γι' αυτο τραβιέται;
Και εγω λάτρεψα πόδια, κι έφαγα κλωτσιες·χαϊδέψα χέρια, κι έφαγα ξύλο. Μα τη σοφία της γάτας δε μπόρεσα ακόμα να την καταλάβω.
Ντίνος Χριστιανόπουλος, Πεζά ποιήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου