Η στερνή μου αναχώρηση θα γίνει
από τούτο εδώ το σημείο· γι' αυτό
δεν θα πρέπει να απομακρύνομαι.
Θα μου στείλει ο ήλιος ένα αμάξι
χρυσό, με ηνίοχα, ολόρθη, ντυμένη
στα ολόλευκα την αγάπη. Ένα
αμάξι ευκίνητο κι αλαφρό,
δίχως άλογα.
(χορωδίες
φωτός, μεσ' απ' το άβατο βάθος
αυτής εδώ της ζωής, θα αναπέμπουν
ούριον άνεμο).
Θα το σπρώχνει
ο ύμνος της χαράς προς τα πάνω.
(Πλούμιτσα 1987)
Το χρυσό αμάξι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου