Οι σκιές ήρθαν και κάθισαν
στ’ αντικρινό βουνό απαλά
σα μια γυναίκα που απλώνει
το φουστάνι της προτού στον
καναπέ καθίσει
Και μπήκα στο δωμάτιο μελαγχολικός
κάποιο βιβλίο να διαβάσω αγαπημένο
ώσπου απ’ τις αράδες του γλιστρήσουμε
κι οι δυο, στου ύπνου τον γκρεμό εγώ
στο πάτωμα εκείνο ανοιγμένο.
Νίκος Αντωνάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου