Στη δέσποινα των βρεγμένων που μας έγραφε τακτικά τις Κυριακές παρηγορώντας μας για τις βροχές με γράμματα ομπρελίτσες
Το μεγάλο ταξίδι είναι ο άνεμος
Από δω ως τα μάτια της έχει βροχή
Και μεγάλο ταξίδι
Από δω ως τα μάτια της είναι θάλασσα
Πνέει ο κακός αέρας
Το ταξίδι και ο Θάνατος κουράστηκαν
Λίγα μίλια έξω από τη Σκιάθο
Από δω ως τη Σκιάθο έχει σύννεφα
Από δω ως τη Σαλονίκη είναι Κυριακή
Τις Κυριακές είναι όλο σύννεφα
Είναι όλα κλειστά και δε σου ανοίγουν
Τώρα ως την άλλη βδομάδα θα πέσει φθινόπωρο
Το φθινόπωρο ρίχνει τα φύλλα
Και επειδή μέσα στις βροχές τα φύλλα είναι έρωτας
Γι΄ αυτό βρέχει
Από δω ως τα μάτια της.
Τεος Σαλαπασίδης
Φθινόπωρο 1957
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου