Αφού τέλειωσε η μάχη
και νεκρός πια ο πολεμιστής, ήρθε σ’ αυτόν κάποιος
και του είπε: «Μην πεθαίνεις σ’ αγαπώ πολύ»
Αλλά το πτώμα, αχ συνέχισε πεθαίνοντας.
Τον πλησίασαν δύο και του επανέλαβαν:
«Μη μας αφήνεις! Κουράγιο! Γύρνα στη ζωή!»
Αλλά το πτώμα, αχ συνέχισε πεθαίνοντας.
Πρόστρεξαν είκοσι, εκατό, χίλιοι, πεντακόσιες χιλιάδες, φωνάζοντας:
«Τόση αγάπη και να μην κάνει τίποτα ενάντια στο θάνατο!»
Αλλά το πτώμα, αχ, συνέχισε πεθαίνοντας.
Τον κύκλωσαν εκατομμύρια άτομα,
Με την κοινή παράκληση: «Μείνε, αδελφέ!»
Αλλά το πτώμα, αχ συνέχισε πεθαίνοντας.
Τότε όλοι οι άνθρωποι της γης μαζεύτηκαν
το πτώμα τους κοίταξε θλιμμένο, συγκινημένο
ανακάθισε αργά,
αγκάλιασε τον πρώτο άνθρωπο…πήρε να περπατεί…
Καίσαρ Αβραάμ Βαλιέχο Μενδόσα ( 1892 – 1938 )
(Από την ενότητα: «ΙΣΠΑΝΙΑ, ΠΑΡΕΛΘΕΤΩ ΑΠ’ ΕΜΟΥ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ
ΤΟΥΤΟ»)
«ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ Cesar Vallejo- Εκδόσεις: Gutenberg
ΕΙΣΑΓΩΓΗ- ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΧΟΛΙΑ: ΡΗΓΑΣ ΚΑΠΠΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου