Καταραμένα εσείς σκοτεινά δηλητήρια,
Λευκέ ύπνε!
Ο τόσο αλλόκοτος τούτος κήπος
Από δέντρα λυκόφεγγα
Όλο φίδια, νυχτοπεταλούδες,
Αράχνες, νυχτερίδες.
Ξένε! Ο ίσκιος σου, χαμένος
Μέσα στο βραδινό κόκκινο,
Ένας ζοφερός κουρσάρος
Στην αλμυρή θάλασσα της κατήφειας.
Λευκά πουλιά φτερουγίζουν στις παρυφές της νύχτας
Επάνω από ατσάλινες πολιτείες,
Που καταρρέουν
Μετάφραση: Έλενα Νούσια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου