Γυμνή
πλέω ανάμεσα στα ναυάγια με μουστάκια ατσαλένια
σκουριασμένα από όνειρα
που σακάτεψε η γλυκερή οιμωγή της θάλασσας
Γυμνή
κυνηγώ τα φωτερά κύματα
που τρέχουνε στην άμμο τη σπαρμένη με κρανία άσπρα
Άφωνη στον αγέρα πάνω απ' την άβυσσο
Ο πηχτός ζελές, που είναι η θάλασσα,
βαραίνει στο κορμί μου επάνω
Τέρατα θρυλικά με ρύγχη πιάνων
κορδώνονται μέσα στα βάραθρα από σκοτεινιά
Γυμνή κοιμάμαι.
Πηγή: Joyce Mansour, Κραυγές. Σπαράγματα. Όρνια, μετάφραση: Έκτωρ Κακναβάτος, Αθήνα: Άγρα 1994.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου