Και όταν
βάλεις από τη βάρκα τις φωνές
κι όπως εξάγγελος παλιός από την αρχή της γεωγραφίας
διασχίσεις με κουπί κρυφά την ίδια τη φωνή σου,
τότε ανάλογοι Ιρακινοί και Αλβανοί,
λαθραίοι κι απ' τον εαυτό τους,
όλοι θα μπάζουνε νερά
-"Πρώτα τα γυναικόπαιδα ας δανειστούν
μια θάλασσα να μη βουλιάζει"-
κι επάνω ακριβώς σ' εκείνη τη στιγμή
ξανά οι άνδρες του λιμενικού να δικαιολογούνται:
"Είχε ομίχλη πολλή αυτή η ιστορία
και πού να ξέραμε τι ακριβώς εννοούσε;
Μας μπέρδεψαν εξάλλου οι φωνές
κάποιου εξάγγελου παλιού
που τον περάσαμε για μύθο οπλισμένο.
Μα τώρα
δίχως κανένα σαρκασμό
των ναυαγών και των πνιγμένων η ώρα".
Ανιστόρητο, Καστανιώτης, 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου