Τα σύγνεφα μαρμάρωσαν ψηλά στο σιωπηλό ουρανό
και μουχλιασμένο φως και υγρό στην πολιτεία πλανιέται
και δοκιμάζ’ η παγωνιά στη φτώχια τα καρφιά της.
Σκέλεθρο μέσα σε σιωπή, μια μάνα - που ’χει μάτια
λουλούδια αρρωστημένα, ωχρά, γιομάτα δροσοστάλες -
γονατιστή σε προσευχή παρακαλεί τα Ουράνια
ήλιο να στείλουν και ψωμί και πίστη και ειρήνη,
για το λαό, που αναιμικός θα σβήσει, δεν αντέχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου