Κιτρίνισαν οἱ λεῦκες. Στὰ κλαριά
Τὰ φύλλα ἀχνὰ σαλεύουνε μὲ τρόμο·
Τὸ δρεπάνι προσμένουν τοῦ βοριᾶ
Κι ἦταν μιὰ κρύα βραδιὰ καὶ θλιβερή,
Στοῦ χωρισμοῦ σὰ σκύψαμε τὸ νόμο·
Πηγαίναμε βουβοί, σὰ δυὸ νεκροί...
Σιγά, σιγᾶ... στῆς Κηφισιὰς τὸ δρόμο.
Πηγή: Τὰ τραγούδια τοῦ νησιοῦ μου καὶ οἱ Κηφισιώτικες μελωδίες, 1921
Αναδημοσίευση από: Ποίηση Μεσοπολεμική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου