Τη μέρα που ήρθες σε ‘μένα
άφησα να φανεί κάτω από το δέρμα
το ανθρώπινο μου πρόσωπο
Είδες σώμα χωρίς φύλο
ένα κεφάλι απαλλαγμένο
από το βάρος
Είδες στα μάτια μου
πάγους
δάση
ουρανό
Δεν πρόσεξες την πείνα
ούτε τα πόδια μου τρεμάμενα
στο καινούργιο τους πέλμα
Δεν ρώτησες αν η φύση χωράει
στην πόλη που κατοικείς
Φώναξες μόνο :
επιτέλους μαζί
και τότε ξεκίνησε
αυτό που αργότερα ονομάστηκε
αλόγιστη χρήση
των φυσικών μου πόρων
Αστικό ελάφι, εκδ. Μελάνι, 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου