Περνώντας τα χρόνια
έχουμε δέσει, έχουμε στοιχειώσει
και το τοπίο δε λέει
να χορτάσει
απαιτητικό κι' αβυσσαλέο
έρχεται από μακριά
κυλάει στο αίμα μας
μάς αναστατώνει
κι' ό,τι λέμε λευτερωθήκαμε μες στα υπόγεια ρεύματά του
μάς έχει παρασύρει.
Κι' άλλον τόπο απ' την Ελλάδα
ούτε να τον σκεφτούμε.
Πηγή: Σπύρος Κοκκίνης, Ανθολογία Νεοελληνικής Ποιήσεως 1708-1971, Βιβλιοπωλείον της Εστίας Ι.Δ. Κολλάρου και Σίας Α.Ε. 1971.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου