Σαν φάρος κατακόκκινος
έλαμπε όλη τη νύχτα
το παιδί
τα πυρωμένα μάγουλα
άνοιγαν ένα μονοπάτι
στο αδιάβατο
εκεί που βρίσκεις ψηλαφητά
το δρόμο
αγγίζοντας θερμόμετρα,
κομπρέσες και σιρόπια
μαλλάκια ιδρωμένα
ώσπου σου δένει στο λαιμό
ένα σκοινί ο τρόμος
που έρχεται από άγνωστες
νύχτες σε σπηλιές
και σε τραβάει με τινάγματα
μην ξεχαστείς
μην υποθέσεις
πως κάπου, κάποτε, αλλού
θα ξαναβρείς τον ύπνο.
Μυρσίνη Γκανά, Τα πέρα μέρη, Εκδόσεις Μελάνι, 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου