Βάστα, ψυχή, κ΄ η πάλη είναι γερή,
Βάστα καλά και τήρα μη λυγίσεις.
Πρέπει ψηλά μια πίστη να κρατήσεις
Με ψυχρό θάρρος και βουλή σκληρή.
Κανείς να καταλήσει δεν μπορεί
Τους θεούς που κίνησες να προσκυνήσεις.
Το δρόμο το μοιραίο θα συνεχίσεις
Μπροστά! Κι΄ ας είναι αντίθετοι οι καιροί.
Ω σκέψη μου λυτρώσου από τα πάθη,
Άφοβα σκάβε στης ζωής τα βάθη,
Κυβέρνα της καρδιάς την τρικυμία.
Εσύ νικάς! Τη σύγχυση του κόσμου
Και των ορμών μου ρύθμισε, και δώσ΄ μου
Φως, ομορφιά, χαρά και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Πηγή: Ώρες αργίας, Αθήνα: Εκδοτικός οίκος Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 1961, σ. 110-111.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου