Τα βιβλία μου (που δεν ξέρουν πως υπάρχω)
είναι κομμάτι του εαυτού μου όπως κι αυτό το πρόσωπο
με τους γκρίζους κροτάφους και τα γκρίζα μάτια
που μάταια αναζητώ ψηλαφώντας
με την παλάμη τα κρύσταλλα.
Με κάποια εύλογη πικρία
συλλογίζομαι πως οι λέξεις που ουσιαστικά
με εκφράζουν βρίσκονται μέσα σ' εκείνες τις σελίδες
που αγνοούν την ύπαρξή μου, όχι σ' αυτές που έχω γράψει.
Καλύτερα έτσι. Οι φωνές των νεκρών
θα μου μιλούν για πάντα.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα, Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης, Ελληνικά Γράμματα 2006.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου