Κάτι κλαίει μές στην καρδιά μου
καθώς βρέχει στην χώρα μου,
Σαν τι μαράζι, αλιά μου,
στραγγίζει την καρδιά μου;
Γλυκοστάζει η βροχή
στη γη, στα κεραμίδια
στην άχαρη ψυχή
τι τραγουδάς, βροχή
Κλάμα χωρίς αιτία
καρδιάς βαργειεστιμένης.
Μήπως καμιά απιστία;
Πονώ χωρίς αιτία.
Κι είναι ο πόνος περισσός,
να μην ξέρεις γιατί
χωρίς αγάπη ή μίσος
σε καίει καημός περίσσος.
Πολ Βερλαίν (Paul Verlaine, 1844-1896)
(Μετάφραση: Κωστή Παλαμά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου