Taufiq Zayyad - Ποίημα Μένουμε εδώ

Σαν να’μαστε είκοσι θαύματα
στη Γαλιλαία, στη Λυδία και στην Ράμλα
εδώ πάνω στα στήθη σας
μένουμε σαν τον τοίχο
και στα λαρύγγια σας
κομμάτια από γυαλί, φύλλο φραγκοσυκιάς,
στα μάτια σας
μια θύελλα φωτιάς.
Εδώ πάνω στα στήθη σας
μένουμε σαν τον τοίχο.
Πιάτα στις μπιραρίες πλένουμε,
γεμίζουμε ποτήρια
για τους κυρίους,
δάπεδα σφουγγαρίζουμε
των μαύρων μαγειρείων,
για να βγεί των μικρών μας η μπουκιά
μεσ’ από τ’αστραφτερά σας δόντια.
Εδώ πάνω στα στήθη σας
μένουμε σαν τον τοίχο.
Πεινάμε, γυμνωνόμαστε,
προκαλούμε, τραγουδάμε.
Τους οργισμένους δρόμους τους γεμίζουμε
με διαδηλώσεις
γεμίζουμε τις φυλακές
με περηφάνια
φτιάχνουμε τα παιδιά
γενιές της επανάστασης
τη μια μετά την άλλη.
***
Σαν να’μαστε είκοσι θαύματα
στη Γαλιλαία, στη Λυδία και στην Ράμλα,
μένουμ’ εμείς εδώ
να πιείτε εσείς τη θάλασσα.
Φυλάμε της συκιάς και της ελιάς τον ίσκιο
φυτεύουμε τις σκέψεις μας
σαν τη μαγιά στη ζύμη,
το ψύχος του πάγου στα νεύρα μας
και στις καρδιές μας μια κόκκινη κόλαση.
Στη δίψα στύβουμε τις πέτρες,
τρώμε το χώμα όταν πεινάσουμε,
όμως δεν φεύγουμε
και τ’ακριβού του αίματος δεν φειδόμαστε
δεν φειδόμαστε
δεν φειδόμαστε.
Έχουμε ‘δω το παρελθόν, ένα παρόν και μέλλον.
Σαν να’μαστε είκοσι θαύματα
στη Γαλιλαία, στη Λυδία και στην Ράμλα.
Ρίζα μας ζωντανή, κρατήσου,
κι όλο του βάθους πήγαινε.
Κάλλιο να ξαναλογαριάσει ο άδικος
πριν ο τροχός στραβώσει
«η κάθε δράση προκαλεί….»
-δέστε τι γράφουν τα βιβλία.

Πηγή: https://www.facebook.com/gmargar/posts/pfbid02vJGhJsaee8Md3R81nD5hA9r5uxg4YC3YhsX4EPvzhkBinmHvUkXPn7xRkYrWPjHDl