Επιτέλους τα χέρια σφίγγονται πάνω στο στομάχι
Μη και το στομάχι σκάσει απ' το γέλιο
Στομάχι όμως δεν υπάρχει
Ένα χέρι καταφέρνει να σηκωθεί
Να σφουγγίσει τον κρύο ιδρώτα απ' το μέτωπο
Αλλ' ούτε μέτωπο υπάρχει
Το άλλο χέρι απλώνεται να φτάσει την καρδιά
Μη κι καρδιά πηδήσει έξω απ' το στήθος
Κι ούτε καρδιά υπάρχει
Και τα δυό χέρια πέφτουν
Μ' αδράνεια στα γόνατα
Μα ούτε γόνατα υπάρχουν
Στο ένα χέρι τώρα πέφτει βροχή
Στ' άλλο φυτρώνει χλόη
Τι πιότερο να πω
Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς
Πηγή:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0wNCEq1R2TePC8mc2rRXq1fpydgetgnifeeXLgf9b1MEEHAxC2251Cxb1j7s8PxKWl&id=100095429989280
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου