Κωνσταντίνος Λουκόπουλος - Ποίηση – Ένας οδηγός

πάψε και άκου
(κι ας ακούς μόνο τα σύμφωνα)

μην αλητεύεις κατ’ επιταγήν
(να αλητεύεις κατά περίσταση)

μάθε πρώτα ανάγνωση
κι έπειτα γραφή

μη ζαχαρώνεις τα τάρταρα
για να τα καταπιείς

έτσι εύχονται κάτι μορμολύκεια
που μανουβράρουν την ποίησή σου
ώσπου να την παρκάρουν

μην ψάχνεις για θεό
στους θεούς των άλλων

μη φιλοσοφείς εκ του προχείρου
διαβάζοντας αποφθέγματα

μη συγχέεις
το γδαρμένο σου γόνατο
με τις αναγκαστικές σου κυβιστήσεις

μη γλείφεις·
μέλι ξεμέλι

μην κλαις που δεν είσαι ο ίδιος·
κάθε λέξη σου σε μεγαλώνει

γίνε αηδόνι
παραμερίζοντας
καθώς θα κελαηδάς
το κεχρί της αναγνώρισης

να ακούς που μιλάνε
το χώμα
η νύχτα
μια σαύρα της εθνικής οδού
που αναρριχάται στα λάστιχα ενός τριαξονικού
τέσσερα μικροδευτερόλεπτα προτού τη λιώσει η βαρύτητα.

Πηγή: https://culturebook.gr/afieromata/pagkosmia-imera-poiisis-poiimata-poiitikis/konstantinos-loukopoulos-pagkosmia-imera-poiisis-poiimata-poiitikis/