Είταν μια μέρα γελαστή
Που τη χορεύαν όλοι
Ένας σοφός μας άκουγε ξανά
Να λέμε παραμύθια
Είταν καιρός που άνοιγε η καρδιά
Και μπαίναν τα λουλούδια
Εκαλαϊδούσαν όλο πιο γλυκά
Τα σύννεφα στα δέντρα
Κ' είταν μια τρέλλα τα πουλιά
Που ακούμπαγαν στην πλάση.
[πηγή: Γιώργος Σαραντάρης, Έργα (1). Τα δημοσιευμένα από 1933 έως 1942, εισ.-επιμ. Σοφία Σκοπετέα, Ηράκλειο, Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, 2001, σ. 74]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου