Αργύρης Χιόνης - Η ποίηση

J’ai pétri de la boue et j’en fait de l’or.

Charles Baudelaire,  «Bribes»

Η ποίηση είναι ένα ποτήρι αδειανό

που το γεμίζουμε με το αίμα μας.

Ύστερα το προσφέρουμε στους άλλους

ή δεν το προσφέρουμε αλλά μας το παίρνουν

και το μυρίζουν και το δοκιμάζουν

και μιλούνε για το χρώμα του

και αναλύουνε στο μικροσκόπιο τη σύνθεσή του

και το ταξινιμούνε σε ομάδες

και βρίσκουνε συχνά μικρόβια

και μας καταδικάζουν.

Η σημασία βέβαια είν' αλλού·

η αιμορραγία να συντελείται

κι ό,τι θέλει ας λέει η επιστήμη τους.

Ο ποιητής δεν είναι αστρονόμος

μα αστρολόγος·

τ' άστρα τον ενδιαφέρουν μόνο

για τη δύναμή τους πάνω στη ζωή

τον έρωτα ή το θάνατο·

κινείται μες στη μαγγανία

κι αναμειγνύοντας βοτάνια μαγικά,

ευχές, ξόρκια και δηλητήρια

φτιάχνει το ατίμητο χρυσάφι

που είναι αδύνατο οι άλλοι

να το κάνουνε νομίσματα.

Αργύρης Χιόνης, ΣΧΗΜΑΤΑ ΑΠΟΥΣΙΑΣ, 1973, Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1966-2000, Εκδόσεις Νεφέλη.