Κώστας Μόντης - Στιγμές

 Η ουσία είναι ότι ζήσαμε

όλα τ' άλλα είναι λεπτομέρειες,

όλα τ' άλλα είναι υποσημειώσεις.

......................................................................................................................................................................

Μην εφησυχάζετε στα τυπικά γραμμάτια,

 λογαριάστε τις σιωπηρές σας υπογραφές, 

αναλογιστείτε τις σιωπηρές συγκατανεύσεις. 

......................................................................................................................................................................

Το δικό μας τρένο ήταν που έφευγε 

και θαρρούσαμε πως ήταν τ’ άλλο

......................................................................................................................................................................

Περίεργο πράγμα η καρδιά.

Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

......................................................................................................................................................................

Δεν σηκώνονται αυτά απ’ το πάτωμα, 

αυτά πρέπει να γονατίσεις για να τα διαβάσεις.

......................................................................................................................................................................

Δεν βλέπετε τον ήλιο που κοκκινίζει όταν έρχεται,

δεν τον βλέπετε που κοκκινίζει όταν φεύγει;

Τι άλλη απόδειξη θέλετε;

......................................................................................................................................................................

Κατορθώσαμε να ξεφύγουμε 

μα το λουρί είν’ ακόμα δεμένο στο λαιμό μας 

και το σέρνουμε στους δρόμους.

......................................................................................................................................................................

Το παρελθόν σας, ρυτίδες μου, παρακαλώ, 

Μια - μια με τη σειρά  το παρελθόν σας!

......................................................................................................................................................................

Στις δύσκολές σου στιγμές 

δώσε πέντε στροφές γύρω από τον εαυτό σου, 

στις πιο δύσκολες δέκα.

......................................................................................................................................................................

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Πόσο ομορφαίνετε όσο απομακρυνόσαστε,

Πόσο απομακρυνόσαστε όσο ομορφαίνετε.

......................................................................................................................................................................

ΠΕΡΙ ΣΤΙΧΩΝ

Κάποτε δεν κατεβαίνουν από τον τίτλο στο κείμενο,

κάποτε δεν ανεβαίνουν στον τίτλο.

......................................................................................................................................................................

Αφήστε τι λέμε. Να δείτε τι εύκολα που αναπροσαρμοζόμαστε,

να δείτε τι εύκολα που περικόπτουμε τα όνειρά μας.

......................................................................................................................................................................

Η μεγαλύτερή μας ανακάλυψη 

είν’ οι σελίδες που γυρίζουν.

......................................................................................................................................................................

Δεν κατανοήσαμε τι ήταν οι αναδιπλασιασμοί 

στους παθητικούς παρακειμένους

και τους καταργήσαμε «ελαφρά τη καρδία»

......................................................................................................................................................................

Πόσο εύκολα ανεβαίνουν στους τοίχους οι φωτογραφίες, 

πόσο εύκολα κατεβαίνουν!

......................................................................................................................................................................

Πέστε μας από τώρα ίσα και καθαρά 

τι έχουμε να πληρώσουμε, 

δώστε μας  το λογαριασμό.

......................................................................................................................................................................

Είναι πάντα φρονιμότερο να σηκώνουμε εμείς τις κουρτίνες πριν τις σηκώσουν οι άνεμοι!

.....................................................................................................................................................................

Έχω κάτι να πώ στη θάλασσα .

Πάρτε με κοντά της το πρωί πού ’ναι μονάχη.

..........................................................................................................................................................

Χωρίς τρικυμία δεν ανεβαίνει ο ορίζοντας στον ουρανό, 

χωρίς τρικυμία δεν κάνει ο ουρανός βουτιές στη θάλασσα.

1. Μην επωφεληθήτε του σκότους,

μην καταδεχθήτε να επωφεληθήτε του σκότους.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 7.

2. Είναι πάντα φρονιμότερο να σηκώνουμε εμείς τις κουρτίνες πριν τις σηκώσουν οι άνεμοι!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 7.

3. Είν’ αρκετό να πούμε όλοι

από μια φορά στη ζωή μας

ένα «όχι».

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 8.

4. Τι είν’ αυτό το «αιωνία η μνήμη»,

ποιος σάς το ζήτησε;

Αφήστε τον άνθρωπο να ξεχαστεί!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 8.

5. Περίεργο πράγμα η καρδιά.

Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 12.

6. Αυτό που τώρα δε μας γνωρίζει

οληνύχτα οργίαζε μέσα μας.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 24.

7. Μπορεί πραγματικά αυτά να εννοούσαμε

όμως οι λέξεις τι είπαν,

όμως οι λέξεις όταν πήραν την εξουσία στα χέρια τους τι είπαν;

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 24.

8. Πόση πτώση άραγε μας μένει ως την κορφή;

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 37.

9. Με πόση απουσία παριστάμεθα,

με πόση απουσία παρακολουθούμε προσεχτικά!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 55.

10. Μέρα παρά μέρα σε θυμάμαι,

μέρα παρά μέρα σε ξεχνώ!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 133.

11. Θα προσπαθήσω να τα πω

χωρίς ημί, χωρίς υπό.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 143.

12. Μας σκότωσαν τους αρχηγούς

κι επιστρέφουμε ακέφαλοι

μ’ οδηγό (τι να κάναμε;) ένα γραφιά.

Όμως η αλήθεια είναι πως αυτοί οι γραφιάδες

ξέρουν να βρίσκουν τη θάλασσα.

  «Κάθοδος των Μυρίων». Εξ ιμερτής Κύπρου, 1969. Αλέξανδρος Αργυρίου, Η ελληνική ποίηση. Ανθολογία-Γραμματολογία: Νεωτερικοί ποιητές του Μεσοπολέμου. Εκδόσεις Σοκόλη, 1979. 428.

13. Μη μου χτυπάς. Ξέρω.

  «Προς καρδίαν», Ι. Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 87.

14. Δεν είχες τίποτα να πεις, κύριε.

Γιατί ηνώχλησες τις λέξεις,

γιατί τις ηνώχλησες;

  «Προς ποιητήν». Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 28.

15. Γιατί τόσα Μνημεία στον Άγνωστο Στρατιώτη

κι ούτ’ ένα στον Άγνωστο Άνθρωπο;

Εμείς πού θα βάνουμε τα στεφάνια μας;

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 288.

16. Όπου δεν πέφτει φως είναι σκοτάδι,

μα όπου δεν πέφτει σκοτάδι δεν είναι φως.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 288.

17. Όλα όσα ζήσαμε,

όλα όσα αγαπήσαμε,

όλα όσα είπαμε δικά μας,

θα επαναλαμβάνουνται στην απουσία μας

μ’ άλλους να τα ζουν,

άλλους να τ’ αγαπούν,

άλλους να τα λεν δικά τους.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 290.

18. Ποιο «κράτος», κύριοι, ποιο «κράτος»;

Σ’ αλλεπαλλήλους σωρούς «κρατών» πατάμε.

Δεν καταλαβαίνετε πως με τεχνητά μέσα

κρατάμε την Ιστορία στη ζωή;

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 290.

19. Σκέψου πως δε μας έμεινε άλλο όνειρο

παρά να βγούμε από μια πόρτα.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 293.

20. Καλή η λευτεριά, πρώτη η λευτεριά,

μα σου ’χει κάποτε μια σκλαβιά,

σου ’χει μια σκλαβιά!

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 499.

21. Κι ένα μνημείο στον Ακούσιο Στρατιώτη, κύριοι,

ένα μνημείο στο στρατιώτη που ακούσια πολέμησε,

που ακούσια σκότωσε,

που ακούσια σκοτώθηκε.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 500.

Από τις «Στιγμές» (1958-1975) Κέδρος 1978 (Επιμέλεια  Γ.Π. Σαββίδη)