Εδώ θά ’πρεπε νά ’ναι η Αγορά. Τα σπίτια ολόγυρα.
Το Θέατρο ξεχωρίζει απέναντι, κρεμάμενο στο λόφο.
Μεγάλες άσπρες πέτρες, κίτρινες αφάνες, σαύρες.
Τα μεσημέρια του καλοκαιριού, με τα πολλά τζιτζίκια,
ο βοσκός σκύβει πάνω απ’ το ξερό πηγάδι, φωνάζει·
η σκιά του αντίλαλου ανεβαίνει μολυβιά-ασημένια,
του βάφει το πρόσωπο, το στήθος, τα χέρια. Σαν γυρίζει πίσω
το σκυλί του αγριεύει, αλυχτάει· – δεν τον γνωρίζει.
Επάνω στον ασβεστωμένο τοίχο γράφεται όρθια
η σκιά ενός αλόγου αόρατου με τον γυμνό καβαλάρη.
Σάμος, 3.ΙΧ.64
Από την ποιητική συλλογή «Επαναλήψεις, Α΄».
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 30.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου