Ι
Ώρα πένθους: Ώρα σιωπής…
Η Ηλέκτρα δε θρήνησε
στην τέφρα του νεκρού Ορέστη…
Ούτε η Αντιγόνη έφερε μύρα
στον άγρια σκοτωμένο αδελφό
που βασιλική διαταγή πρόσταζε
να μείνει άταφος…
Γόος δε ράγισε την παγωμένη νύχτα
του θανάτου…
Πώς σε θρήνο να χωρέσει
τόσος σπαραγμός;
ΙΙ
Η Ηλέκτρα ανηφόρησε στο Χαϊδάρι…
Η Αντιγόνη στάθηκε στα Καλάβρυτα…
Στην Καισαριανή σταύρωσαν το Χριστό
και στο Δίστομο
ο Άγγελος της Αποκάλυψης
φώναξε στους τέσσερις ανέμους:
- Ρύσαι με εξ’ αιμάτων ο Θεός,
ο Θεός της σωτηρίας μου*
Δίστομο ώρα της φωτιάς,
ώρα της κραυγής, ώρα της Αποκάλυψης.
Δίστομο…
Ώρα της μεγάλης Ανάστασης!
ΙΙΙ
Ο Γιώργης κι ο Βαγγέλης,
αρχάγγελος της λεβεντιάς
κι η θεια-Σταμάτα
που ύφαινε στον αργαλειό τον ήλιο…
Η Άννα με τα γεράνια
κι η μικρή Μαρία των αηδονιών…
Σκιές ονείρου στην ομίχλη.
Παρόντες απόντες
στο Μυστικό Δείπνο
της θυσίας…
- Ουκ έστιν, ώδε. Ανέστη ο Κύριος!
Πού ο θάνατος, Κύριε; Πού η Ζωή;
Στο Χαϊδάρι, ή τα Καλάβρυτα;
Στην Καισαριανή ή το Δίστομο;
Η Αντιγόνη και η Ηλέκτρα
σχίζουνε με το θρήνο τους
τον ανελέητο χρόνο.
Κι η Εκάβη άγρυπνη
στα τείχη θυμίζει το Μέγα Χρέος.
Όπου λήθη εκεί θάνατος!
Κύριε, ιδού τα τέκνα σου.
Στο Χαϊδάρι…
Στα Καλάβρυτα…
Στην Καισαριανή…
Στο Δίστομο…
Τα σήμαντρα ηχούν
για το μεγάλον Όρθρο…
Ξημερώνει!
Πηγή: Γιώργος Χ. Θεοχάρης, Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 - το Ολοκαύτωμα", Σύγχρονη Έκφραση, 2010.
Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου