Βασίλης Ιωαννίδης - Ποιήματα

Όλες οι λέξεις

γίναν άστρα

και σε ψάχνουν

 

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Σπέρμα σιωπής

στον κόλπο∙

μέσα μου βλασταίνω

εντός μου ανθίζεις

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Φράχτης ο πόθος,

γυμνό κορμί

παραδομένο σε ύπνο∙

μέσα στα σκέλη

αναμμένο κερί

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Έναστρη νύχτα

αντίδωρο,

της πικραμένης

μέρας

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Άστεγη

έμεινε η ποίηση

και περιφέρεται

στους δρόμους

ζητιανεύοντας

 

            *

Ναυάγιο η ποίηση

κι ο ποιητής

ο ναυαγός

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

......................................................................................................................................................................

Έμπλεξες πάλι με τους υάκινθους

Στο σεληνόφως χαμόγελα μίσχοι

ριπές της βροχής φιλήματα του ανέμου

Έμπλεξες πάλι

Με τον καρπό που ξεκλειδώνει τον ήλιο

με τον καθρέφτη της σιωπής πάνω στους λόφους

μ’ ένα φιλί μονοκονδυλιά

μ’ όλους τους πόθους απλωμένους στις στέγες

με τα όνειρα φουγάρα ανεμίζοντα

Έμπλεξες πάλι

Με λίγο άσπρο στη θέση του καιρού

να πλέεις όρθιος

με λίγο κίτρινο για τους λυγμούς των λουλουδιών

στα χαρακώματα της μνήμης να λούζεσαι στο φως

Έμπλεξες πάλι

στην υγρασία του φθινοπώρου

μ’ ένα λιβάδι απορίες

να ξαναρχίσεις να συλλαβίζεις

τα πρώτα αρώματα

παρέα με τα στάχυα.

Ανέκδοτο ποίημα (2008)

.....................................................................................................................................................................

Πλαγιαστό φεγγάρι

φέτα σιωπής στο στήθος

άδειο μαξιλάρι

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

 Κρυμμένα πρόσωπα

πιθάρια ραγισμένα

ρινίσματα χαράς

αστραφτερά

σαν τα χρυσά φλουριά

μες στην καρδιά

 

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Ανθίζει κάποτε ο κήπος

μαραμένα λουλούδια

Οι ρίζες γυρεύουν λίγο φως

να ξεδιψάσουν

και τα κομμένα μέλη από πηλό

τρίβονται ολοένα

απλώνουν σα λεκές στον ουρανό

και κρύβουν τα φεγγάρια

Σαν τα κουρέλια

κρέμονται οι μέρες

και η θάλασσα γεμίζει μπάζα

απ’ τα συντρίμμια

που ξεβράζουν τ’ άστρα

 

Φεγγάρια στο βυθό (1995)

..................................................................................................................................................................

Μια μια

τις λέξεις

της σιωπής σου

πίνω

 

Μικρά ερωτικά (1998)

...................................................................................................................................................................

Ανοίγουνε
τα φύλλα της καρδιάς σου
και με πνίγουν

Μικρά ερωτικά (1998)

....................................................................................................................................................................

Πώς να μιλήσει

η σιωπή

Λόγο δεν έχει∙

μόνο τα μάτια σου

μιλούν

και ας σωπαίνουν∙

μόνο τα χείλη σου

επιμένουν

τραγουδούν

Μικρά ερωτικά (1998)

..................................................................................................................................................................

 

Μικροί οι ώμοι

ασήκωτο

του έρωτα το βάρος

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Σα ρόδια

σκάζουν τα μάτια

κι από μέσα αναδύονται

πουλιά,

φτερά και ερείπια∙

ένα φεγγάρι κόκκινο,

χωρίς σημαία,

πέρασμα σκοτεινό

στο ασάλευτο κύμα

 

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

................................................................................................................................

Ήρθαν μέρες περίεργες,
λουσμένες απ' έξω
κι από μέσα τεφρές∙
σώματα ακέφαλα
πεταμένα στους δρόμους,
αγωνία κι ατσάλι,
και στα χέρια
ένα βιολί λυπημένο,
εξόριστο,
κρεμασμένο ανάποδα,
μακριά απ’ τη θήκη,
να κρατάει το ίσο.

 Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

......................................................................................................................................

Κάποτε,

τα κομμένα χέρια

θα φυτρώσουν στη μάντρα,

και οι φλέβες

θα ανθίσουν αγιόκλημα

στο μακρύ τους ταξίδι.

 Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

.................................................................................................................................

Μες στις σιδηροτροχιές

πέφτουν τα άστρα

μαλακά

σαν χιόνι∙

κομμάτια εξόριστου

ουρανού,

καρποί ολόφωτοι,

ευδόκιμοι,

στην στίλβουσα γαλήνη

 

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)

...................................................................................................................................

Μ’ ένα σύννεφο

ντυμένο στα μοβ

ξυπνά ο ουρανός∙

άσκεποι ήχοι,

οκτάβες της βροχής

στα μουσκεμένα δέντρα∙

στα μονοπάτια

του κορμιού

φτερά και φύλλα

βλεφαρίζουν

 

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)

 ....................................................................................................................................

Άνυδρα

τα λόγια σου∙

χωρίς τον ήλιο

μέσα τους∙

προορισμένα

στον χαμό

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

 ....................................................................................................................................

Μαύρη οθόνη

η μνήμη∙

κραυγές πνιγμένων

που καλούν

σε βοήθεια∙

κι έπειτα

μια νεκρική σιγή

σαν χιονισμένη πεδιάδα

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

........................................................................................................................

Είναι

το πρόσωπό σου

φεγγάρια

τρύπια,

φαγωμένα,

που με κοιτάζουν

τρυφερά

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

............................................................................................................................

Από τη μέσα πόρτα

του καιρού

ξανοίγει ένα παράθυρο∙

μια χαραμάδα

βρόχινη σιωπή

δέντρο πολύκλωνο

σε λυπημένο κήπο

 

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)\

.................................................................................................................................................

Το βάραθρο να γίνει φως

πλατύσκαλο

στον κόρφο σου

να περπατήσω

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Με στροβιλίζουνε

τα χέρια του αέρα∙

της καρυδιάς

τα φύλλα πέφτουν.

Μες στη σιωπή

το πορφυρό σκοτάδι

λάμπει

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Υδρία στρογγυλή

ρεμβάζουσα
πλήρης πόθων∙
κάνιστρο λυγερό,
λιβάδι
κρεμασμένο
στον λαιμό

 Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

είναι κάτι άναρθρες κραυγές

κάτι οιμωγές

έρημων δέντρων μες στη νύχτα

πλέκονται τα κορμιά

και τα φιλιά

σφιχτά

σαν κεντημένα άστρα

όμως ο άνεμος φυσά

μας βρίσκει αδύναμους

και μας πετά πάνω στα βράχια

*

Στο ένα σου χέρι

είναι τ’ άστρα

και στ’ άλλο το φεγγάρι

μα ο ήλιος δεν είναι κανενός.

 

 Φεγγάρια στο βυθό (1995)

.....................................................................................................................................................................

Μέσα στον κήπο

κόρη γυμνή

στην ρίζα λεμονιάς

 Μικρά ερωτικά (1998)

.....................................................................................................................................................................

Συλλογισμένη

κάθεσαι στον ύπνο σου∙

σαν αγκαλιά το χέρι σου,

σταματημένο

στον αέρα

 Μικρά ερωτικά (1998)

.....................................................................................................................................................................

Σε συντηρεί η στάχτη

που ακόμα καίει

 

Κάποια δοκάρια

που αργούν να πέσουν

στο σπίτι που από καιρό

έχει ρημάξει

 

Σε συντηρούν

κάποια θλιμμένα φώτα

που αστράφτουν μόνα τους

μετά την καταιγίδα

 

Λάμπουν οι δρόμοι τότε

σα φεγγάρια μες στη νύχτα

κλείνουν τα μάτια τους

και σκαρφαλώνουν στο σκοτάδι

 

Σε συντηρεί

η λύσσα της σιωπής

τα αγάλματα που πέφτουν

μαλακά σαν τη βροχή

το γέλιο που πέτρωσε

μες στην ελπίδα

 

Σε συντηρεί η πείνα σου

να ξαναδείς

τα άστρα να πεθαίνουν

 Φεγγάρια στο βυθό (1995)

....................................................................................................................................................................

Μικρά τα μάτια σου

κι ο έρωτας μεγάλος∙

τόση σιωπή

μαζεύτηκε,

όμως

δε λέει να βρέξει

Μικρά ερωτικά (1998)

....................................................................................................................................................................

Πάλι στη μοναξιά θα ακουμπήσεις

πάλι εκεί τον πόνο σου θα πεις

πάλι εκεί τα δάκρυα σου θ’ αποθέσεις

 

Η πιο πιστή σου ερωμένη είναι αυτή

αυτή που κατοικεί στους άδειους τοίχους

που ξέρει να γελά με το φθινόπωρο

ν’ απλώνει τρυφερά το χέρι στο χειμώνα

αυτή που έχει στα μάτια της

ένα βαθύ ουρανό

και μια μεγάλη θάλασσα

γεμάτη δέντρα

 Φεγγάρια στο βυθό (1995)

......................................................................................................................................................................

Πώς ξεθυμαίνει

κάποτε ο ουρανός

και πλημμυρίζει

η νύχτα λόγια;

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Έστρωσε η μέρα

ένα φιλί

να περπατήσεις,

έστρωσε ο ήλιος

την χαρά

για να χαρείς,

κι ο δρόμος

απ’ τα βάθη του

στα χείλη σου

να λάμψει

Μικρά ερωτικά (1998)

......................................................................................................................................................................

Με πολιορκεί
το βλέμμα σου
με κυριεύει.
Σκόνη γίνομαι
καπνός
που σκορπίζει
στον άνεμο

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 33-34 (Ιανουάριος 2010)

......................................................................................................................................................................

Ημιτελή τοπία

μες στη νύχτα

όλο φως∙

σαν ικεσία

το μισό κορμί,

να αιωρείται μόνο

Μικρά ερωτικά (1998)

Πηγή:https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11500.15