Αυτός ο δρόμος οδηγεί στη θάλασσα
δεν ξέρω αν πεζοπορώ
ή αν χαράζω μόνο μία γραμμή σε σχολικό τετράδιο
ιχνογραφίας
Όταν αρχίζει να μου φτάνει η αύρα
σαν μέσα από διαλυμένη καταχνιά
φυτρώνουν λόφοι
θάμνοι πυκνοί, πουρνάρια, σχίνα
ίσως απ' τη στεριά, γλυκάνισο ίσως
αγέρας που μου φέρνει άλλους τώρα
και πάντα ίδιους σαν τους πρώτους ήχους
Πηγή: Το όνειρο της γάτας, Α' έκδοση Άγρα, 1990.
Απ΄ το προφίλ της Κατερίνας Μαρδακιούπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου