ΒΑΛ: Ξέρεις πως υπάρχει ένα είδος πουλιών που δεν έχουν πόδια κι έτσι δεν μπορούν να σταθούν πουθενά και πρέπει να στηρίζονται σ’ όλη τους τη ζωή στα φτερά τους στον ουρανό; Αλήθεια είναι. Είδα ένα κάποτε, είχε πεθάνει κι είχε πέσει στη γη κι είχε γαλάζιο χρώμα και σώμα μικρούλικο σαν το μικρό σου δαχτυλάκι, αυτή είν’ η αλήθεια, είχε ένα τοσοδούλικο σωματάκι σαν το μικρό σου δάχτυλο και τόσο ’λαφρύ στην παλάμη του χεριού σου που δε ζύγιζε πάνω από ’να πούπουλο, κι είχε τα φτερά διάπλατα ανοιγμένα, και διάφανα στο χρώμα τ’ ουρανού και μπορούσες να δεις μέσ’ απ’ αυτά. Αυτό είναι που λένε χρωματική κάλυψη. Καμουφλάζ, το λένε. Είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις αυτά τα πουλιά από τον ουρανό και γι’ αυτό τα γεράκια δεν μπορούν να τ’ αρπάξουν, δεν τα διακρίνουν εκεί στα γαλάζια ύψη τ’ ουρανού, κοντά στον ήλιο!
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Κι όταν έχει συννεφιά;
ΒΑΛ: Πετάνε τόσο ψηλά που τ’ αναθεματισμένα γεράκια θα ζαλίζονταν. Κι αυτά τα μικρά πουλιά, δεν έχουν πόδια καθόλου και ζουν όλη τους τη ζωή πάνω στα φτερά τους κοιμούνται πάνω στον άνεμο, και άκου πώς κοιμούνται τη νύχτα. Ανοίγουν διάπλατα τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω στον άνεμο, όπως τ’ άλλα πουλιά διπλώνουν τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω σ’ ένα δέντρο… (Ακούγεται μουσική)
Κοιμούνται πάνω στον άνεμο και… (Τα μάτια του θολώνουν και μαλακώνουν, παίρνει την κιθάρα του και συνοδεύει την πολύ χαμηλή μουσική)
ποτέ δεν ακουμπάν αυτήν τη γη παρά μόνο μια φορά όταν πεθάνουν.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Θα ’θελα να ’μουν ένα απ’ αυτά τα πουλιά.
ΒΑΛ: Και γω θα ’θελα να ’μουν... πολλοί θα ’θελαν να ’ναι ένα από κείνα τα πουλιά και ποτέ να μην είχαν φθαρεί!
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Αν κανένα από κείνα τα πουλιά πέθαινε κι έπεφτε στη γη, και συ τύχαινε να το βρεις, θα ’θελα να μου το ’δειχνες γιατί φοβάμαι πως ίσως μόνο στη φαντασία σου υπάρχει πουλί τέτοιου είδους. Γιατί δε νομίζω να ’χει υπάρξει ποτέ ζωντανή ύπαρξη τόσο ελεύθερη, ούτε κατά διάνοια. Δείξε μου ένα από αυτά τα πουλιά και θα πω: Ναι, ο Θεός δημιούργησε, ένα τέλειο πλάσμα! Να ’σαι σίγουρος ότι θα ’δινα αυτό το εμπορικό και κάθε κομματάκι του στοκ μέσα εδώ για να γίνω αυτό το μια σταλιά πουλάκι στο χρώμα τ’ ουρανού… για μια νύχτα να ξαπλώσω πάνω στον άνεμο και να πλέω! Εδώ και κει κάτω από τ’ άστρα…
Τένεσι Ουίλιαμς, Ο ΟΡΦΕΑΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ (Ξενόγλωσσος τίτλος: Orpheus Descending), εκδ. Ηριδανός, μτφρ. Ερρίκος Μπελιές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου