Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου - Τέσσερα ποιήματα

 

20.

Πέτρες φαγωμένες, Γλειμμένες απ’ τη θάλασσα
Τη σκληρή γνωρίζουν
Μοίρα
Του κόσμου

57.

Η ποίηση
Που γράψαμε
Ήταν
Ένα καρφί
Μπηγμένο στο πέλμα.

97.

Σέρνεται η νύχτα,
Ο Μορφέας καθυστερεί,
Σκιές του Άδη
Γλύφουν το πρόσωπό μου.

100.

Είπε: Ήταν.
Κι αυτό,
Ήταν αξεπέραστο.

Πηγή: Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Ριζώματα: (Μικρά ποιήματα), Κουκκίδα.