Κώστας Βάρναλης - Βάστα, καρδιά...

 

Να με ξεριζώσεις, Χάρε,σου αντιστέκομαι σα δρυ.Όση φόρα θέλεις πάρε,να με πάρεις δεν μπορεί. Να με ξεριζώσεις, όχι!δεν το θέλω και βαστώ,όσον η καρδιά μου το ’χειτο κουράγιο της σωστό. Στ’ αγιασμένο ετούτο χώμα, που ήπιεν αίμα ποταμό,μας κρατάει το χρέος ακόμαγια το μέγα Λυτρωμό. Δεν το θέλω άλλοι να φτάσουνδίχως μου στην κορυφή, στ’ άκρον ύψος να γιορτάσουνοι γενναίοι μου σύντροφοι. Θα γιορτάσουμε σαν έναςτη μεγάλη Ανατολήκάθε τόπου, κάθε γέννας κάθε γλώσσας οι καλοί. Να μας ξεριζώσεις τώραμη σε τρώει η αποθυμιά!όλ’ η Γης είναι μια Χώραένα Δρυ και Ρίζα μια!

Ποιητικά