Μενέλαος Λουντέμης - Το κρασί των δειλών (απόσπασμα)

Αύριο περιμένω δίκη, του λέει πατρικά.

Ποινή μου εκατό τα εκατό θα 'ναι ο θάνατος.

Θα μπορούσα να κάνω όχι ένα μέτρο πίσω, αλλά ένα εκατοστό... και θα γλίτωνα.

Αλλά τότε τι θα μου μείνει Βόβα;

Βόβα... αν το ιδανικό μας ήταν τόσο φτηνό που να μπορούσε να το εγκαταλείψει ο άνθρωπος τόσο εύκολα τότε τι ιδανικό θα ήταν;

Εδώ μια ποδοσφαιρική ομάδα εγκαταλείπεις και σε περιφρονούν.

Πώς μπορείς να εγκαταλείψεις ολόκληρο ''πιστεύω'';

Όχι, Βόβα. Θα πεθάνουμε και μεις γι' αυτό το ιδανικό, για να το κάνουμε ακόμη πιο ακριβό.

Τόσο ακριβό που να αποφασίσουν να πεθάνουν κι άλλοι άνθρωποι για χάρη του.

Και τότε θα γίνει τέλειο...