Γιάννης Πατίλης - [3]

Δεν βλέπω γιατί να φύγω.
Να πάω πού;
Πού θα βρω τόσα ερείπια.
Τόσα κομμάτια του ολόκληρου.
Καλύτερα εδώ.
Ανάμεσα στα ερείπια του χθες
Και σ’ αυτά που έρχονται.
Μόνος. Σ’ αυτούς τους άδειους δρόμους.
Ένας οποιοσδήποτε.
Που περπατάει
Παραπατάει
Κοιτάει
Το μακάριο φως του ήλιου.
Το μακάβριο.

Ζεστό μεσημέρι