Πέντ’ έξι εργάτες ήρθαν το πρωί
νομίσαμε για την πλατεία
μα ήταν για τον ανδριάντα
που είχαν έλθει.
(Πότε εκείνες οι παράτες
οι λόγοι- ο εμετικός αυτός βερμπαλισμός
η επισημότης- σα να ‘ τανε χτες…)
Ως το μεσημέρι το βάθρο μόνο
χωρίς σκοπό και δίχως σημασία
αν η ματαιότητα σιωπηλά κι αθόρυβα
δε ‘ρχοταν να στηθεί
και με το σαρδόνιο της γέλιο
τις πιο απίθανες μοναχικές μας ώρες
να μας ανησυχεί.
Γιάννης Νεγρεπόντης ( 1930 – 1991 )
Πηγή: Καθημαγμένοι, Εκδόσεις: Γκόνης- Αθήνα 1960
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου